تو با سکوتت داري خون آن احساس کشته شده را پايمال ميکني حرف بزن سد جشمانت رابشکن دروازه ي سنگي قلبت را خراب کن من ميشنوم من از ميان اين سکوت صداي تک تک واج هاي عشق را ميشنوم اينجا عقل حکم راني نميکند اينجا دلي سر کش حکم راني ميکند دلي که حجم خالي جاي محبوبش او را مجنون کرده بيچاره اين دل آنقد او رد خوني را که از روي تازيانه ي احساس ميچکيد را به جشم ديد آن خون دل بود! خون دل او را مست کرد او را به مرز جنون کشاند تا اينکه تازيانه را از دست احساس گرفت او احساس را کشت او از ترس احساس خود را پشت عقل پنهان کرد او از ترس آتش سوزان عشق منجمند شد اما اين تازه اغاز ماجراست! اين ابتداي عاشقيست!

سلام سميرا جونم..محشر بود مثه هميشه..

اه

متنفرم از اين کلمه بيخيال

به هرکي ميرسي ميپرسي چت ميگه بيخيال

چي رو بيخيال شم

بي خيال دوستم

حالش

نه رفيق من هرچي باشم اين جور نيستم

حالا تو نگو

اينم از ادرس جديد من

خداوند

هم درد . . .

من اين جا يک همدرد مي بينم . . .

آخ سميرا...
من با تمام وجود پي نوشتت رو درک مي کنم..

قابل توجه دستگاه هاي امنيتي، فرهنگي، علما، دانشجويان و در يک کلمه

عاشقان حسين عليه السلام

توطئه دشمن براي ايام مُحرم + تصاوير

براي اطلاع از جزييات به آدرس

http://nasim110.mihanblog.com

در ضمن براي انجام بهتر وطيفه خادمي عزاداران مولا با نظرات و پيشنهادات خود ما راياري کنيد

چرا ؟؟

چي شدي تو رفيق؟؟

بعضي خاطره ها مثل مين هاي عمل نکرده توي روحت کاشته شده اند...

کافيست يک حرف

يک بوي آشنا ب مشامت برسد

آن وقت است که ميترکند

حالال بيا وتکه هاي روحت را جمع کن