يه چيزي
اونم اينکه
يادت هه اولاش که اين وبو درس کره بودم
رمزشو دادم بت
آخه هيچي از وب نميدونستم
تو واسم کلي مطلبامو درس کردي
بعدم رمزمو تغيير دادي
بدشم بم ياد دادي چطو بايد کاراي وبمو انجام بدم
هنوزم اون رمزه رو وبمه
قدرش اينقده زياده که نميشه دونست
حتي اسمشم نمي دونم...
بش ميگن گمنام
اينقده خوبه که
حرف زدن باش از کل دنيا بهتره
باش که حرف ميزنم سبک ميشم
انکار همين جا روبه روم ميشينه به همه حرفام گوش ميده
بهم لبخند ميزنه
ميگه بيخيال دنيا
زمين حقير تر از اونه که واسش غصه بخوري
ولش سميرا
ولش
ولش که دلم خونه از اين همه چند رنگي
اينت که هيچي مث قبل ني
همه چي خيلي سريع عوض شد
خيلي سريع
واقعا انگار تنها نقطه مشترک دوستي ما خانم وظيفه بود که بعد رفتنش به کل از هم پاشيديم
چه خوشش خيال بودم
فک ميکردم دوستيمون واس خاطر خودمونه
نگو زهي خيال باطل
اين کنار هم بودنا رو فقط مديون يه معهلم بوديم
اين روزا يه دوست خيلي خوب پيدا کردم
يه چن وقتي مشه
هه
نوچ
نمي توني بفهمي دارم چي ميگم
نيستي تفاوت دوستي راهنمايي با دبيرستانمونو ببيني
بت حق ميدم اينجوري حرف بزني
اينقده راحت بگي بيخيال
ارزو ميکنتم هرگزم تفاوت اسمون تا زمين دوستي هامونو از قبل تا الانو نفهمي
هرگز
هعي
اين روزا شديدا به يه قرص ارام بخش نيالز دارم
يا شايدم يه قرص فراموشي
ياد گذشته ها داره داغونم ميکنه
الان هيچي سر جاش ني
همه چي الکيه ومصنوعي
حتي دوستي هامون
اين روز ها گذشته را که به خاطر مي اورم
از حال ميروم
اين روزها حتي اگر خون هم گريه کني عمق همدردي ديگران با فقط يک کلمه است
آخي...
کاش کسي مي فهميد ... وقت دلتنگي ... وزن يک آه چه قدر سنگين است ...
آخ آخ که کل آپت مث هميشه چقده حرف دل بود....
من عاشق مطالب اقا يرقعيم