من از عهد آدم تو را دوست دارم

از آغاز خلقت تو را دوست دارم

چه شب ها من و آسمان تا دم صبح

سروديم نم نم : تو را دوست دارم

نه خطي ? نه خالي ! نه خواب و خيالي !

من اي حس مبهم تو را دوست دارم

سلامي صميمي تر از غم نديدم

به اندازه ي غم تو را دوست دارم

بيا تا صدا از دل سنگ خيزد

بگوييم با هم : تو را دوست دارم

جهان يک دهان شد هم آواز با ما :

تو را دوست دارم ? تو را دوست دارم