اي شما که به انسان بودن معني داديد و به آزادي جان! و به ايمان و اميد، ايمان و اميد! و با مرگ شکوهمند خويش به حيات، زندگي بخشيديد .
آري اي دو تن!
از آن روز دردناک که خيال نيز از تصورش مي هراسد و دل از دردش پاره مي شود، چشم هاي اين ملت از اشک خشک نشده است .
توده ما قرن هاست که در غم شما و در عشق به شما مي گريد. مگر نه عشق تنها با اشک سخن مي گويد.
دکترعلي شريعتي
