برگه های تقویم را تا امروز زده ایم و زده ایم جلو . روز ها را هی شمرده ایم و شمرده ایم تا رسیده ایم به این جا . به امروز روزی که باید بساط غم و غصه را از کچه پس کوچه های دل های شکسته مان جمع کنیم و این دست فروش ها را که در بساطشان جز غم و درد چیزی پیدا نمیشود دست به سر کینم بروند و جایش بگوییم بیایند شربت پخش کنند سر چهار راه  ترک های دلمان و ساز و آواز راه بیاندازند و شاد باشند . نقل و نبات عشق و شادی بریزیم توی دلمان ، جارویی دست بگیریم و گرد و غبار کینه ها را جارو کنیم و بعد هم حواله ی زباله دان تاریخ که انگار نه انگار کینه ای بوده و چیزی . اصلا روز های تقویم که به امروز رسیده اند یک طور دیگر شده اند . رنگ متفاوت بودن به خود زده اند . اما یکسری از ما روز ها را شمرده ایم و شمرده ایم تا رسیده ایم به این جا که بساط دلتنگی هایمان را پهن کنیم . آقا راستش را بگویم ؟ روز هارا گذرانده ایم و گذرانده ایم بی خیال و یک امروز اسم خودمان را گذاشته ایم منتظر . از سر خط شروع کرده ایم و مدام نوشته ایم انتظار و انتظار و انتظار که ای کاش یکذره احساس و عمل لابه لایشان جا گذاشته بویدم . روز های تقویم ورق خورده اند  و ما هر کاری که خواسته ایم کرده ایم و آخر هفته هم اشکی ریخته ایم که یک وقت نگویند بی خیال و بی توجه بودیم . نشسته ایم و برایت دعای کمیل و ندبه و عهد ردیف کرده ایم که مبادا عذاب وجدان بگیریم که منتظر نبودیم . گه گاهی گیر و گوری که پیش می آمد از تو یادی کرده ایم و کمکی خواسته ایم مبادا که بگویند فراموشت کرده ایم . آخرش هم اسم خودمان را میگذاریم سربازان تو و دل خوش می کنیم به همین نیمه شعبان ها . اسمش را گذاشته ایم تولد تو ولی هر چی بد بختی و مشکل داشته ایم آورده ایم و پشت هم ردیف کرده ایم که تو به خاطر یک امشب هم که شده برایمان پیش خدا دعا کنی و حاجت روا بشویم . و همین کافیست که دعایمان مستجاب شود تا برویم و دیگر پشت سرمان را نگاه نکنیم . انگار نه انگار که تویی بودی و نیمه ی شعبانی بود و دعایی که در را استجابت گیر کرده بود . این شده رسم های این دنیا آقا . امشب تا دلت بخواهد در بساط دلتنگی هایم گره کور دارم . که فقط و فقط به دست خودت باز می شود . خواستم از گره های کورم بگویم خواستم بساط دلتنگی هایم را نشانت بدهم اما گفتم اگر این طور کنم که چه فرق دارم با بقیه . این همه غر زدم و از بدی دیگران و دنیا گفتم که خودم هم یکی از همان ها باشم ؟ نه بگذار من بمانم و با این حرف های نگفته . من بمانم و این گره های کور . شب شب تولد توست . این ها را ول کن آقا .تولدت مبارک باشد ...

پینوشت : عید همگی مبارک ...